Ksiądz Franciszek Blachnicki we wskazaniach dla zespołu animatorów na dziesiąty dzień oazy II stopnia zwraca uwagę, że
w tym dniu obchodzi się właściwą Paschę - Exodus - Wyjście, pamiątkę tego centralnego wydarzenia w dziejach narodu
Izraelskiego, w jego fazie szczytowej, która nastąpiła w noc spożywania baranka i przejścia przez Morze Czerwone¹

Podkreśla, że jest to właściwy szczyt oazy II stopnia, stanowiący jej syntezę.
Jak przygotować celebrację, by była rzeczywistym szczytem? Co zrobić, by znaki obecne w kolejnych stacjach były czytelne? Jak nie zgubić tego, co najistotniejsze?

Pora celebracji

Założyciel wyraźnie wskazuje, że ma to być wieczorem, po zapadnięciu zmroku². Organizując oazę młodzieżową lub oazę osób dorosłych, możemy celebrację rozpocząć nawet późnym wieczorem - tak, by mogła zakończyć się mszą świętą celebrowaną o świcie. W przypadku oazy rodzin trzeba wziąć pod uwagę wiek dzieci. Dobrze byłoby, gdyby w celebracji Paschy mogły uczestniczyć całe rodziny. Doświadczenie jednak pokazuje, że najmłodsi muszą pozostać w domu. Warto wtedy przemyśleć, pod czyją opieką będą przebywać - może nie zawsze musi to być ktoś z rodziców. Może wystarczy, że pozostanie ktoś z diakonii wychowawczej lub osoba, która po raz kolejny uczestniczy w oazie II stopnia, a tym samym w celebracji Paschy i jest gotowa pozostać, by w taki sposób służyć wspólnocie. Chodzi o to, by ci wszyscy, którzy po raz pierwszy uczestniczą w rekolekcjach II stopnia, mogli w pełni przeżyć celebrację.

Trasa przejścia

O wyborze trasy i długości przejścia także decyduje wiek i możliwości uczestników oazy. Oaza młodzieżowa lub oaza dorosłych może wędrować nawet kilka kilometrów - trud wędrowania pomoże lepiej zrozumieć sytuację Izraelitów uciekających z Egiptu. Na oazie rodzin należy dostosować trasę do możliwości wszystkich uczestników - i tych najmłodszych, dla których nocne przejście może stanowić swoistego rodzaju atrakcję, i tych starszych, dla których będzie to trud połączony z odkrywaniem tego, co najistotniejsze. Nie należy jednak rezygnować z przejścia - jest to ważna stacja celebracji Paschy.

Ubiór

Ksiądz Franciszek Blachnicki zwraca uwagę, że wszyscy powinni być ubrani jak do wędrówki nocnej³, czyli bierzemy pod uwagę, że noc jest chłodna, że może nastąpić zmiana pogody (warto zabrać nakrycie przeciwdeszczowe), że wędrówka może się odbywać po błotnistym czy leśnym terenie (należy założyć odpowiednie obuwie).

W tym momencie wśród wielu organizatorów i uczestników oazy rodzi się pytanie, czy przebieramy się, jak Izraelici, czy nie czynimy tego? Ksiądz Franciszek Blachnicki nic na ten temat nie wspomina, a należy przypuszczać, że jako wybitny pastoralista, pedagog i katechetyk, znał bardzo dobrze człowieka i jego potrzebę przeżycia, znał metody docierania do drugiego, szczególnie młodego człowieka. Nie znaczy to oczywiście, że nie możemy przez odpowiedni strój „uatrakcyjnić” celebracji Paschy. Zawsze jednak powinna pojawić się refleksja: Czy to wpłynie na lepsze zrozumienie celebracji? Czy w ten sposób nie przyćmimy istotnych znaków?

Przebieg celebracji

Cała celebracja została opisana w podręczniku na oazę II stopnia - uważne wczytanie się w treść gwarantuje dobre jej przygotowanie i przeżycie. W tym miejscu podzielimy się tylko kilkoma wskazówkami natury organizacyjnej:

• Stacja I - Baranek paschalny - pamiętajmy o wcześniejszym przygotowaniu herbaty z gorzkich ziół (nie powinno być problemów z ich zakupem w każdej aptece) oraz chleba, najlepiej niekwaszonego (można tu wykorzystać różnego rodzaju gotowe lub smażone na oleju mace oraz pieczywo chrupkie). Do spożycia posiłku warto wykorzystać naczynia jednorazowe (nie trzeba ich zmywać w nocy, by były czyste na śniadanie).

Posiłek spożywamy w ciemności, w milczeniu i w pośpiechu, gotowi do drogi.

• Stacja II - Słup ognia - wcześniej przygotowujemy miejsce na ognisko. Warto pomyśleć o środku ułatwiającym rozpalenie ogniska (gdyby zaistniała taka konieczność). Dbamy o to, by każdy z uczestników miał swoją świecę (najlepiej zokapnikiem - w ciemnościach nie widać kapiącego wosku).
• Stacja III - Katecheza - należy wybrać takie miejsce, które umożliwi uważne słuchanie słowa Bożego (chodzi o to, by uczestnicy nie koncentrowali się na tym, że jest niewygodnie lub zimno, ale na tym, co mówi Pan Bóg). Jeżeli katecheza miałaby się odbywać w plenerze, należy pamiętać o latarkach oświetlających czytane słowo Boże.
• Stacja IV - Przejście przez Morze Czerwone - nad brzegiem jeziora, rzeki lub źródła następuje odnowienie przyrzeczeń chrztu świętego - jak podkreślał Założyciel, jest to bardzo istotny element całej celebracji Paschy.

Przy tej stacji należy pamiętać o przygotowaniu naczynia, do którego zostania nabrana woda oraz kropidła - po indywidualnej duchowej odnowie chrztu świętego, następuje wspólne odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych i pokropienie wodą.

• Stacja V - Msza święta o wschodzie słońca - należy pamiętać, że ta celebracja Eucharystii jest już z Dnia Zmartwychwstania - dołóżmy szczególnych starań, by wybrzmiał radosny, pełen uwielbienia śpiew: „Alleluja”.

Oby przygotowana i przeżywana na oazie II stopnia celebracja Paschy pomogła wszystkim uczestnikom i odpowiedzialnym za prowadzenie rekolekcji jak najgłębiej odkryć wydarzenia nocy paschalnej w perspektywie wyjścia Izraelitów, Paschy Chrystusa i naszego WYZWOLENIA.

¹F. Blachnicki, Oaza nowego życia II stopnia. Podręcznik, Światło-Życie, Krościenko 2000, s.179.
²Por. tamże, s. 188.
³Por. tamże, s. 188.