Magnificat anima mea Dominum!
Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki wzywał do śpiewu Magnificat w chwi­lach radosnych i trudnych. W tym czasie, gdy dotarła wiadomość o śmierci Ja­na Pawła II, trzeba nam uwielbiać Boga za wszelkie dobro, którego udzielił przez posługę Ojca Świętego. Dobra tego doświadczyliśmy szczególnie na drodze Ruchu Światło-Życie. Jeszcze jako kardynał krakowski Karol Wojtyła był obecny u początków Ruchu, zawierza­jąc dzieło oazy w 1973 roku w Krościenku Niepokalanej Matce Kościoła.

Liczne spotkania z Janem Pawłem II, które Ojciec Franciszek Blachnicki nazywał Go­dzinami Taboru, kształtowały program życia i diakonii Ruchu Światło-Życie.

Z chwilą odejścia Jana Pawła II, pełni wdzięczności wobec Boga, stajemy świadomi obowiązku podjęcia dziedzictwa pontyfikatu Papieża, i jeszcze głębszego wprowadzania Jego nauczania w praktykę życia uczestników Ruchu.

„Pamięć i tożsamość” - ten temat i refleksję nad rolą Jana Pawła II, Jego osoby i posługi dla Ruchu Światło-Życie, podejmie przyszłoroczna Kongregacja Odpowiedzial­nych. Będziemy też chcieli wsłuchać się w głos Ducha Świętego i rozeznać Boże wezwa­nia dla nas na tym nowym etapie historii Koś­cioła.

Delegacja Ruchu Światło-Życie włączy się w uroczystości po­grzebowe na Watykanie. Wszystkich uczestników Ruchu zachęca­my do wdzięcznej pamięci modlitewnej o osobie Jana Pawła II.

Prosimy też o modlitwę w intencji rychłej beatyfikacji tego Świad­ka Nadziei i Apostoła Wyzwolenia Człowieka.