Jak ustrzec niewinność dzieci? To pytanie nurtuje wielu rodziców. Niektórym zapewne może wydawać się, że ustrzec to zamknąć dziecko jakby w „plastykowej bańce”. Na szczęście jest to myśl nierealna, a jednym z naszych zadań jest wychowanie dzieci w sposób godny i mądry, otwarty na chrześcijańskie życie w społeczeństwie.

Wychowanie dzieci to ogromna przestrzeń życiowa, którą zapełniają różnymi treściami rodzice, szkoła czy inne środowiska. W zakres wychowania wchodzi wiele zagadnień, ale szczególnie trudnym, sprawiającym rodzicom najwięcej problemów i emanującym na różne aspekty życie młodego człowieka jest temat wychowania seksualnego. Sytuacja społeczno-kulturowa dotycząca tej kwestii  jest niekorzystna. Wynika to przede wszystkim z podejmowania przez różne instytucje polityczne, ekonomiczne i kulturowe działań niechętnych trwałemu małżeństwu i silnej rodzinie. Rodzice niejednokrotnie zapominają, że mają niezbywalne prawo i obowiązek wychowywania dzieci, że ich powołaniem jest ochrona dzieci przed wszystkim, co naraża je na utratę zdrowia lub życia. Największe kłamstwo, jakie próbuje się wmówić rodzicom głosi, że wszystkie inne instytucje państwowe czy społeczne lepiej sobie poradzą z ukształtowaniem dzieci w sferze daru seksualności. Jednak dzieci potrzebują rozmów z rodzicami tak bardzo, jak pożywienia do prawidłowego rozwoju ciała i nikt nie jest w stanie rodzica w tym zastąpić. Może wspomóc, ale nie zastąpić. 

Przyglądając się dokładnie obecnej sytuacji, można powiedzieć ogólnie, że widoczne są dwie przestrzenie zagrożeń: ZEWNĘTRZNE i WEWNĘTRZNE. O ile źródło zewnętrznych w większości rozpoznajemy: media, reklama, internet, środowisko, o tyle my rodzice mamy trudność w dostrzeżeniu wewnętrznych źródeł zagrożeń. Przyczyna może tkwić w tym, że dotyczy to nas rodziców, naszych postaw w rodzinie, sposobu komunikacji czy rozmowy, okazywania gestów miłości. 

Na początek zobrazujmy kilka najistotniejszych zagrożeń zewnętrznych, przedstawiając propozycję przeciwdziałania. Możemy tutaj wyróżnić bezpośrednie działania rodzica m.in. w szkole, w przedszkolu, jak również pośrednie po przez m.in. przekazywanie informacji konkretnym organizacjom przeciwdziałającym takim niebezpieczeństwom. Może najpierw kilka zasad:

1. Bądź AKTYWNY ale nie bądź aktywistą tzn. dobierz działania do twoich możliwości czasowych, nie odbieraj sobie wspólnego czasu z rodziną, ani twojej rodzinie z tobą.

2. CZYTAJ TREŚĆ planu zajęć dodatkowych, protestu lub petycji, którą chcesz podpisać/rozesłać, szukając elementów, z którymi w większości się zgadzasz lub nie.

3. INFORMUJ o zagrożeniu innych rodziców, wychowawców, pedagogów.

4. Przedstawiaj rzeczową ARGUMENTACJĘ.

5. WSPIERAJ organizacje przeciwdziałające opisywanym zagrożeniom: mówiąc innym o ich działaniach i efektach ich działań oraz wspierając finansowo – zacznij od 1 zł.

Ponieważ w dzisiejszym czasie, kiedy największą wartością staje się czas, bo tego potrzebują od nas nasze dzieci i nasz współmałżonek, przedstawimy w formie tabelarycznej propozycje przeciwdziałania:

Natomiast patrząc na przestrzeń wewnętrzną, można zauważyć, że niejednokrotnie skupiamy energię na zwalczaniu zewnętrznych czynników, zapominając zupełnie, że czasami sami otwieramy do nich drogę np. dając nieograniczony dostęp do internetu, czy korzystając bezkrytycznie z mediów. Same stwierdzenia „nie rób tego” nie wystarczają, jeżeli nie jest to autentyczne i jeżeli tym rodzice nie żyją na co dzień.

Nasze dzieci są powołane przez Boga do miłości, która w okresie młodości realizowana ma być najpełniej przez przeżywanie swojej płciowości w darze czystości seksualnej. Sytuacja, w jakiej znajduje się twoje dziecko jest dość trudna. Wszystko, co je otacza, mniej lub bardziej emanuje seksualnością, do niej się odwołuje i czyni to w sposób pozbawiony wszelkiej moralności. Wulgarny seks obecny jest w telewizji, w internecie, w czasopismach, na bilbordach. Niejednokrotnie wiele złych, nieprawdziwych i pobudzających informacji otrzyma twoje dziecko z ust swoich kolegów czy koleżanek, bądź osób nastawionych „humanistycznie” wobec natury człowieka, którzy uważają, że tzw. edukacja seksualna w szkołach bez odniesień do wartości moralnych jest jedynie słuszna. 

Nasze dzieci muszą nauczyć się dokonywać właściwych wyborów, umieć odpierać ataki tych, którzy będą chcieli ich złamać. Nie można dziecka przed problemami schować, trzeba dziecko wyposażyć w wiedzę i w oparciu o silne więzi uczynić ich dojrzałymi i odpowiedzialnymi chrześcijanami. 

Rodzice często pytają, jaka jest nauka Kościoła katolickiego na temat wychowania seksualnego dzieci w rodzinie. Dlatego na początek niezwykle istotne jest zapoznanie się z dokumentem pt. „Ludzka płciowość – prawda i znaczenie” napisanym przez Papieską Radę ds. Rodziny. Publikacja ta jest odpowiedzią na prośbę rodziców o zajęcie przez Kościół katolicki jasnego stanowiska w tej sprawie i opracowanie przewodnika dostarczającego sugestie dla wychowania seksualnego dzieci, zwłaszcza w okresie dzieciństwa i młodości.

Podejmując trudne, ale konieczne zadanie rozmów z dziećmi, rodzice powinni być szczególnie świadomi wpływu ich własnego wychowania seksualnego, jakie otrzymali w swojej młodości. Ogromne znaczenie ma ich własna postawa względem siebie jako małżonków, sposób w jaki przeżywają swoją miłość i rodzicielstwo. Potrzeba byście jako małżonkowie i rodzice uściślili, co chcecie przekazać dzieciom, w jaki sposób, byście ustalili plan wychowania dzieci i wzajemnie wspierali się w konsekwentnym jego realizowaniu. Nie wolno zapominać, że nie jest to sprawa jednej rozmowy, ale bardzo wielu dialogów, tak aby wobec nowo zaistniałych sytuacji na bieżąco ustalać wspólne stanowisko. Trzeba pamiętać, że nie ma tematu tabu, dziecko może zapytać o wszystko. Jesteś najlepszym źródłem informacji, ponieważ twoja odpowiedź będzie wypływać z troski i miłości. Nie każda odpowiedź musi nastąpić natychmiast, możesz się do niej przygotować i znaleźć dobry czas jej przedstawienia.

Otwarte podejście do rozmowy, zawierające również zdolność słuchania, będzie jednocześnie rozwijać i wzmacniać miedzy wami miłość małżeńską. Taki czas odkrywania siebie nawzajem. W efekcie da to szansę umocnienia relacji z waszymi dziećmi, stwarzając przy tym większe poczucie bezpieczeństwa, do którego zapewne chętnie wrócą. Wiedza i silne więzi z dziećmi pomogą uchronić wasze dzieci przed utratą zdrowia lub nawet życia, jakie może nieść za sobą zbyt wczesne podejmowanie działań seksualnych.

Stawiając dziecku odpowiednio do jego wieku ważne dla niego zadania do wykonania rodzice konsekwentnie kształtują sumienie dziecka. Bez prawidłowo ukształtowanego sumienia młody człowiek nie ma możliwości kierowania swoją seksualnością w oparciu o wartości najważniejsze: jak miłość, małżeństwo, rodzina czy godność życia ludzkiego. 

Wiek przedszkolny rozpoczyna etap radosnych, pełnych ciepła i czułości rozmów z dzieckiem na temat początku życia i spraw związanych z funkcjonowaniem poszczególnych części ciała. Dzieci chcą wiedzieć, skąd pochodzą, pragną usłyszeć, że były oczekiwane, że są dla rodziców największym darem od Boga.

Należy pamiętać, że język, którym posługujemy się rozmawiając z dziećmi o płci, powinien być prosty, a wszystkie nazwy części płciowych ciała powinny być takie jak są używane w anatomii człowieka. Trzeba również pamiętać, że nie wyrządzimy dziecku krzywdy, gdy powiemy nawet więcej, niż według naszego uznania mogłoby, czy powinno ono wiedzieć, jeśli tylko będzie to uczynione z miłością i delikatnością. Natomiast dziecko może ponieść szkodę wówczas, jeśli powiemy mu mniej niż powinno ono wiedzieć.

W okresie dorastania rozmowy z dziećmi w atmosferze zaufania i delikatności prowadzą do ukazania piękna bycia kobietą i mężczyzną oraz perspektywy stworzenia szczęśliwej rodziny w przyszłości lub oddania swego życia jako daru Panu Bogu. Aby to osiągnąć, dzieci muszą znać wartość dyscypliny, stawiania sobie wymagań, ciągłej pracy nad słabościami ciała tak, by cieszyć się pełnią daru życia i miłości. 

Trzeba dzieci przygotować na przeżywanie przemian okresu dojrzewania, wyjaśnić wszystkie wątpliwości, niepokoje. Przedstawić sposób dojrzewania zarówno chłopców jak i dziewcząt. W okresie dojrzewania rodzice powinni również uczyć dzieci, jak twórczo i pięknie przeżywać czas czystości przedmałżeńskiej, jak odróżnić zakochanie od miłości. Rodzice uczą zasad moralnych, zachęcają do angażowania się w działalność młodzieżowych grup religijnych, pomagają wybierać wartościowych przyjaciół. 

Ten proces wychowania nigdy się nie kończy. Rodzice nie powinni rezygnować ze stawiania wymagań nawet gdy dzieci są już dorosłe, ale wykazują się brakiem dojrzałości psychicznej. Przykładowo nie powinni pozwalać narzeczonym na odwlekanie w nieskończoność ślubu, bądź na wspólne zamieszkanie przed ślubem. Nie wolno również zapominać o trudnej sytuacji bardzo wielu młodych ludzi niemogących znaleźć osoby, z którą chcieliby spędzić resztę życia. Bardzo potrzebna jest wówczas delikatna i czuła obecność rodziców, którzy nie ustają w zrozumieniu samotności dziecka i pomagają w podtrzymywaniu trudnej, ale odpowiedzialnej decyzji dochowania czystości przedmałżeńskiej. 

Podejmując dar modlitwy możemy włączać się we wspólną modlitwę, zapraszając do uczestnictwa w różańcu rodziców www.rozaniecrodzicow.pl. Możemy również podjąć konkretny post w intencji dzieci.

Zawsze pamiętajmy, że dzieci nie są naszą własnością, że są odrębnymi istotami, mają prawo, by jako dorosłe osoby dokonywać wolnych wyborów, zatem nie sposób być rodzicami doskonałymi. Życie wywiera na nas czasem ogromną presję, czujemy się zmęczeni, nie zawsze udaje nam się pohamować negatywne emocje wobec dzieci w stopniu, jakiego byśmy pragnęli. Wszyscy tego doświadczamy, wszyscy czasami popełniamy błędy. Dlatego właśnie potrzebne są wszystkim rodzicom i dzieciom chwile spotkania z Bogiem. W tym trudzie chronienia niewinności naszych dzieci trzeba nam oddać je w ręce Boga, powierzyć właśnie Jemu. Ufając najlepszemu Ojcu w niebie, możemy być pewni, że On nas nigdy nie zawiedzie – nas i naszych dzieci, nawet gdybyśmy my sami je zawiedli.