Zabawa „żywy łańcuch” jest typową rywalizacją drużynową. Każda z drużyn staje maksymalnie blisko siebie, wyciąga ręce w górę i zamyka oczy. Każdy trzymając ręce w górze chwyta innych za ręce (każda ręka łączy się z jedną ręką i żadna ręka nie może zostać wolna, ani oczywiście nie  można chwytać swojej drugiej ręki).
Gdy już obie grupy połączyły wszystkie ręce, prowadzący daje znak i zaczyna się rozplątywanie powstałego węzła. Należy przy tym przestrzegać jednej generalnej zasady - nie można ani na chwilę rozerwać łańcucha. Dodatkowo można grę utrudnić wprowadzając zakaz głosowego porozumiewania się. Wygrywa  drużyna, która pierwsza z węzła stworzy okręg - oczywiście bez rozłączania łańcucha. (Mogą też powstać dwa okręgi lub „ósemka”.)