Diakonia

(178 -kwiecień2011)

Na modlitwie

świadectwo

Największą radością są sytuacje, gdy dostajemy wiadomość o udzielonych przez Boga łaskach

Diecezjalna diakonia modlitwy w Lublinie odrodziła się kilka lat temu. Jako diakonia cały czas nabieramy kształtu i tworzymy metody posługi, jednak pewne elementy już udało nam się wypracować.

Diakonia spotyka się raz w miesiącu w poniedziałek na dwugodzinnym spotkaniu modlitewno-formacyjnym. Rozpoczynamy konferencją na wybrane tematy z zakresu życia duchowego po czym udajemy się na namiot spotkania i  Eucharystię (jeśli tylko jest kapłan – od niedawna w naszej diakonii jest już ksiądz). Czasem także po konferencji następuje dzielenie się życiem i ewentualna dyskusja na poruszane tematy. Nieraz otrzymujemy propozycje fragmentów do rozważania na Namiocie Spotkania na najbliższy czas, dzięki czemu możemy głębiej wniknąć w treść tematu poruszanego na konferencji. Jest to szczególnie cenne dla osób nie mogących osobiście uczestniczyć w spotkaniach.

Obecnie spotkania odbywają się raz w miesiącu, jednak w zeszłym roku były częściej ze względu na prowadzone po raz kolejny przez naszą diakonię seminarium odnowy wiary. Jest to jedna z form naszej posługi. Do seminarium zaprosiliśmy nie tylko osoby z Ruchu, ale także spoza niego, aby przybliżyć to doświadczenie wszystkim, którzy tego pragną. W ramach tej inicjatywy organizujemy także oazę modlitwy albo dzień skupienia, który sprzyja głębszemu przeżyciu najważniejszych momentów seminarium.

Oprócz tego od około roku podejmujemy w diecezji współpracę z księdzem egzorcystą. Część osób czyni to bezpośrednio, inni zaś trwając w danym czasie na modlitwie w swoich domach.

Można więc wyróżnić dwa kręgi naszej diakonii – część z nas bowiem z różnych powodów nie może uczestniczyć regularnie czy to w comiesięcznych spotkaniach czy też w tej posłudze. Nie jest to jednak przeszkodą dla tworzenia wspólnoty.

Kolejną formą posługi jaką pełnimy, w której zarazem uczestniczymy wszyscy jednakowo jest codzienna modlitwa w naszych domach w intencjach powierzanych nam za pośrednictwem internetowej skrzynki intencji lub osobiście. Największą radością są sytuacje, gdy dostajemy wiadomość o udzielonych przez Boga łaskach. Oprócz tej regularnej posługi pełnionej w trakcie roku, podejmujemy ją także w ramach naszych możliwości organizując bądź współorganizując oazy modlitwy, jak też podczas oaz wakacyjnych, w trakcie których prowadzimy szkoły modlitwy czy organizujemy czuwania modlitewne.

Wielkim bogactwem naszej diakonii i łaską Pana jest sam skład naszej wspólnoty. W gronie kilkunastu osób są nie tylko osoby w bardzo różnym wieku, ale przed wszystkim obok małżeństw czy osób konsekrowanych, jest kapłan, kleryk, a także młodzież studiująca i pracująca, która dopiero odkrywa i podejmuje swoje życiowe powołanie. W ostatnim roku przeżywaliśmy wielką radość święceń kapłańskich diakona z naszej wspólnoty, który obecnie pełni funkcję jej moderatora. Wcześniej także dwoje naszych członków zawarło sakrament małżeństwa. Dzięki tak licznym powołaniom, a także kilku pokoleniom oazowiczów wszyscy doświadczamy piękna i bogactwa tak Ruchu Światło-Życie, jak i całego Kościoła.

 

Barbara Misiuro