Na tej płycie jest dokładnie 20 piosenek. Dlaczego tyle? Myślę, że warto zacytować ich tytuły, one zresztą najlepiej reklamują płytę: 

1. Sonet o Bogu zakochanym 

2. Magnificat 

3. Nowina 

4. Symeon 

5. Cisza 

6. Jan 

7. Kana 

8. Blueszanta dla Wielkiego Rybaka 

9. Jesteś 

10. Baranek 

11. Getsemani 

12. Czy Bóg to wróg? Biczowanie 

13. Korona. Ecce homo 

14. XI 

15. INRI Blues 

16. Łazarz 

17. Moja niebieska sukienka 

18. Puste dachy 

19. Ani oko, ani ucho 2 

20. Madonna

Po uważnym prześledzeniu tytułów pewnie da się zauważyć, że 20 piosenek oznacza 20 tajemnic różańca. Jednak nie każdy tytuł nawiązuje do danej tajemnicy w sposób jednoznaczny. I dokładnie taka jest ta płyta – poświęcona różańcowi, ale w sposób niejednoznaczny, nieoczywisty. Uważam to za jej walor – umożliwia nowe spojrzenie na tajemnice różańca, nowe ich odczytanie.

Magda Anioł kojarzyła mi się dotąd ze skocznymi piosenkami o łatwych rymach. Nie wiem, na ile było to skojarzenie obiektywne, takie zostało mi sprzed iluś lat. Ta płyta jest zupełnie inna, jest świadectwem bardzo ciekawego rozwoju wokalistki. Zróżnicowana stylistycznie, bogata brzmieniowo. Jest i blues, i szanty, i tango, i rockowa ballada. Autorką tekstów jest Małgorzata Nawrocka – pisarka, dziennikarka i poetka, z którą Magda Anioł współpracowała już wcześniej przy wspólnym wydawnictwie „Strych z aniołami”, autorem muzyki Adam Szewczyk.