Niedziela Chrztu Pańskiego kończąca okres Bożego Narodzenia jest dniem odpustu w kaplicy Chrystusa Sługi na Kopiej Górce. Dzień ten jest zarazem świętem patronalnym moderatorów Ruchu Światło–Życie. Ideał Chrystusa Sługi będący w centrum całej duchowości Światło
–Życie jest bowiem szczególnie postawiony jako wzór dla kapłanów moderatorów Ruchu. Kapłańska wspólnota Ruchu nazwana została przez ks. Franciszka Blachnickiego Unią Chrystusa Sługi.
Ruch Światło–Życie jest ruchem eklezjalnym — należą do niego wszystkie stany Kościoła. Za rzadko chyba myśli się o kapłanach Ruchu nie tylko jako o tych, którzy posługują w nim, ale również jako o tych, którzy w Ruchu wzrastają.
„W szczególny sposób pragnę wyrazić wdzięczność Bogu za dar powołań kapłańskich i zakonnych, które zrodziły się w łonie Ruchu Światło–Życie. To prawdziwie wielki dar dla Kościoła. Nie przestajmy za ten dar dziękować i prośmy, aby nadal ten Ruch był środowiskiem, w którym młodzi ludzie zyskują odwagę wiary, aby pójść za wezwaniem Chrystusa”
— pisał Jan Paweł II w swoim czerwcowym liście do Ruchu Światło–Życie. Słowa Ojca św. są wielkim wyróżnieniem dla Ruchu i zarazem wezwaniem, by wspólnoty oazowe były nie tylko miejscem rodzenia się powołań, ale by otaczały kapłanów modlitwą i pomagały im wzrastać na drodze wyznaczonej przez ideał Chrystusa Sługi.