O byciu cierpliwym
Kilka dni przed świętami. Spowiedź w sporej, miejskiej parafii. Kilkunastu kapłanów, dwa razy tyle kolejek (bo po obu stronach konfesjonałów), właściwie nawet nie kolejek, bo w tej ludzkiej masie trudno jest odróżnić jedną kolejkę od drugiej i tylko przenikliwość penitentów pozwala ustalić, kto, za kim, do którego księdza. W jednym z tych konfesjonałów siedzę sobie ja. Po paru ładnych godzinach spowiadania coraz trudniej jest mi się skupić na tym, co mówią penitenci. I właśnie wtedy przychodzi...
